Saya ada
seorang kawan.
Baik.
Cantik. Pemurah. Penyayang. Suker tolong orang. Pandai jaga hati orang.
Tapi suatu
hari,
Dia dah
penat jaga hati orang.
Dia dah
penat tolong orang.
Dia jadi
pemarah.
Tapi dia
tetap baik.
Dia tetap
Cantik.
Dia tetap
pemurah.
Dia tetap
seorang yang Penyayang.
Dia masih
tolong orang.
Dia masih
cuba nak jaga hati orang.
Awak, saya
tak tahu kenapa harini saya tiba-tiba teringat pasal awk. Mungkin sebab
tiba-tiba memori lama tu macam jenguk saya disebalik tingkap (Takut tak??) Or
mungkin sebab saya rindu dekat awak.
Perangai
saya berubah. Perangai awak berubah. Tapi awak tetap orang yang sama. Awak
tetap awak yang saya KENAL. Hubungan kita tetap macam kali pertama kita bertamu
mata (hahaha)
Saya tahu
dah banyak ujian yang awak dapat. Awak bukan sengaja nak berubah. Tapi sebab
benda-benda yang tak patut, buat awak berubah. Saya tak tahu awak sedar atau
tak. Saya Cuma harap suatu hari nanti, awak akan nampak jalan untuk
masalah-masalah awak. Saya tahu saya tak boleh nak tolong sangat. Walaupung
saya ni kawan awak. Patutnya saya boleh tolong awak. SEBAB bila saya ada
masalah, saya selalu CARI awak. Dan masa itu awak macam DORAEMON cuba keluarkan
alatan-alatan awak untuk tolong saya. Lepas dapat semua benda itu, saya akan
lupakan DORAEMON. Perangai NOBITA saya keluar.
Saya minta
maaf kalau saya tak ada di sisi awak when u really need someone. I know u always
keep your feeling inside. Dalam dalam. Supaya tak ada orang yang dapat KOREK,
BACA, GALI termasuk saya. YES. Awak Berjaya!!
Tapi saya nak bagitahu. Jangan simpan TERLALU DALAM. Nanti awak SAKIT. Sakit
ini tak boleh tanggung sorang-sorang. Sebab nanti lagi bertambah SAKIT.
Saya rindu
awak!! Bila kita nak jumpa ni?? Tak akan nak tunggu Tahun 2020 kot. Sibuk
memanjang mengalahkan menteri.
No comments:
Post a Comment
Sedapnya ayam goreng Opah masak ini. Terima Kasih Opah!